De Brusselse rapgroep Stikstof met o.a. Zwangere Guy, stond al op grote podia als Couleur Cafe, Pukkelpop en zelfs Irving Plaza in New York. Ze timmeren aan de weg en brachten al meerdere albums uit, waaronder ‘Overlast’ en ‘/02’. De raps zijn donker en op sommige momenten zelfs zwaar met stevige kritiek op de maatschappij. In Brussel is Stikstof inmiddels uitgegroeid tot de grootste Nederlandstalige rapformatie en nu is het tijd om onder de bruggen van Brussel uit te kruipen.

In 2018 werden ze uitgeroepen tot de Nieuwe Lichting en toen explodeerde SONS! Het begon net zoals bij zoveel bands als vier jammende vrienden. Nog geen maanden later stonden ze samen op alle grote festivals in België, Nederland en de rest van Europa. Hun psychedelische garagepunk is live echt een ding. Gitaren fuzz, buzz, crash, branden en het huilen en jammeren van gevaarlijke dieren op illegale drugs.

Zodra Meskerem Mees begint te zingen gebeurt er iets magisch. Met enkel haar stem, akoestische gitaar en cello laat ze een song opbloeien tot een onweerstaanbare folkpopparel. Haar debuutalbum ‘Julius’ is er een om bijzonder trots op te zijn. De melodieën en refreinen van de 13 songs haken zich onvermijdelijk vast in je hoofd, en met trefzekere woorden – nu eens to-the-point, dan weer poëtisch – trekt Meskerem je in het verhaal van elke song. Songs die, als ze een halve eeuw geleden geschreven waren, net zo goed uit de pen van pakweg Bob Dylan of Joni Mitchell hadden kunnen rollen.

Loepzuivere, onversneden rock ’n roll is wat je van Black Leather Jacket kunt verwachten. Overstuur gitaren, pompende baslijnen en explosieve drums, maar vooral heerlijke songs die rijkelijk refereren naar Ty Segall, The Hives, Black Rebel Motorcycle Club en Black Sabbath. In 2017 schoppen ze het tot de finale van de Nieuwe Lichting en in 2018 trekt de band zich terug in de studio voor de opnames van de debuutplaat. De band verlaat de platgetrede paden van de Vlaamse polderrock en ontwikkelt een eigen, internationaal klinkende sound: heldere garagerock, punk en rock ’n roll: gebald en nijdig maar tegelijkertijd gelaagd en intelligent.

Willy Organ is zonder twijfel de eindbaas van het Vlaamse levenslied. In de aanloop naar zijn nieuwe album ‘Laat Ze Maar Branden’ komt hij met zijn nieuwste single ‘Niet Om Te Slapen’. Het zijn deprimerende tijden voor iedereen. Neerslachtigheid en moedeloosheid bekruipen menig creatieveling en zelfs een enfant terrible van het Nederlandstalige levenslied blijkt hier niet immuun voor, met als meest zorgwekkende symptoom, niet in het minst voor hemzelf: het verlies van zijn libido.

Maar in tegenstelling tot dat andere lichaamsdeel weet de zanger zijn rug wel te rechten, duikt hij diep in zijn herinnering en neemt hij je mee naar lang vervlogen tijden, toen hij de pleisters op zijn wonden kon opscharrelen in bruine kroegen en marginale discotheken. Spontane nachten vol lichamelijk ontucht, toen sociale afstand en fysieke gezondheid iets was voor mormonen en toen knappe vrouwen hem vaker bemeesterden dan de overheid.

Tessa Dixson bewandelt de dunne lijn tussen alternatieve en popmuziek. Met enkel diep ontroerende singles op haar naam en een meeslepend eerste album getiteld ‘Genesis’ baant ze zich een weg in de Belgische muziekscene als een artiest om rekening mee te houden. Haar eerste releases zijn donker en humeurig, Genesis is volwassener en eclectischer. Tessa’s geluid blijft zich evolueren terwijl ze nu duikt in een meer futuristisch – alt pop – donker feeëngeluid. Beïnvloed door popprincessen uit de jaren 2000 en artiesten als Marina Abramovic, besteed Tessa veel aandacht aan haar visuele identiteit en is ze een echte artiest op het podium.

Deze losbollen staan garant voor rauwe, energieke shows en koortsachtige dans. Het Antwerpse project biedt een beukende mix van hi-NRG, punk, pop, hardcore, loungemuziek en powerballads. Absurd en bizar, ze pronken met sympathieke mindfucks terwijl ze overgaan van sludgy acid flashbacks tot stevige synth-pop.

Met Disco of L’aore maakte het vierkoppige Meltheads enkele jaren geleden naam voor zichzelf in de Antwerpse underground. Meer bepaalt op de met alcohol ingesmeerde garagerockpodia was het steeds fijn vertoeven met hen.

Het rustige Namen is hét speelterrein van een van de meest intrigerende groepen van het moment. Het territorium van Glauque wordt afgebakend op de kaart van de hedendaagse muziek door haar sterke identiteit. De band staat open voor elektronische experimenten, wijzigt het DNA van hiphop en laat de codes van het Franse chanson ontploffen.

Zelden bedekte een bandnaam de inhoud zo goed als bij HEISA. De drie jongemannen staat met beide benen op de grond en hebben muzikaal goud in handen. Bezeten en bemeten. Onbehaaglijk en bezwerend. Desoriënterend en toch pakkend. HEISA is het allemaal, en het liefst tegelijk. HEISA houdt van ritmes, sferen en effecten. De geduldig opgebouwde spanning doorbreken ze op raak gekozen momenten met pijnigende gitaren en golven van distortion. On the road laat HEISA een spoor van vernieling achter. De liveshows zijn indrukwekkend, verrassend, enigszins theatraal. Een poppy sound afgetopt met flinke HEISA en een shot adrenaline.

Wolf Vanwymeersch zette zijn eerste muzikale stappen bij Waldorf en leerde lopen bij The Van Jets. Na zijn reis bij Elefant gaat hij nu op solo expeditie. Begin mei presenteert hij zijn eerste soloalbum ‘The Early Years’. Zijn album reflecteert en staat nostalgisch stil bij het leven van de Vlaamse singer-songwriter en gitarist tot nu toe. In zijn nummers blikt hij terug naar zijn jeugdjaren. Gewapend met combinatie van singer-songwritermuziek en elektronische sounds is Wolf een ongebruikelijk muzikaal brein.

Tijdens Ik Zie U Graag neemt video en installatie kunstenaar Benjamin Verhoeven PROJEKTOR over. De Belgische kunstenaar onderzoekt in zijn werk het beeld als medium en de (re)productie ervan door middel van audio-visuele apparatuur. Het ‘Scanning Cinema’ project is een lopend artistiek onderzoek naar het scannen van bewegend beeld. Deze scans worden terug in beweging gebracht door middel van stop-motion techniek. Zijn ‘Scanned Movements’ tijdens PROJEKTOR zijn korte ingescande loops die dienen als voorstudie voor langere videowerken. Speciaal voor Ik Zie U Graag creëert Benjamin enkele nieuwe scanned movements.

Benjamin Verhoeven studeerde aan het KASK te Gent en is een laureaat van het HISK.

Nieuwe expositie op snijvlak woord en beeld

De nieuwe tentoonstelling TYYYPOëzie toont de spannende ontmoeting tussen woord en beeld, taal en typografie. Met de beroemde visuele dichtbundel ‘Bezette Stad’ van schrijver Paul van Ostaijen en kunstenaar Oscar Jespers als inspiratie, dit jaar 100 jaar oud.

Platform voor grafisch ontwerp Graphic Matters en literair platform Watershed vieren dit jubileum met het bijzondere project TYYYPOëzie.

Vijf woordkunstenaars en vijf ontwerpers vinden elkaar op het snijvlak van taal en typografie en maken in duo’s experimentele beeldgedichten. De kunstwerken vormen een reizende installatie die verschillende locaties aan zal doen in Nederland en Vlaanderen.

Met werk van Lisette Ma Neza & Jasmine Roemendael, Maud Vanhauwaert & Jelle Jespers, Hind Eljadid & Kristyan Sarkis, Joost Oomen & Pieter Boels en Jonathan Griffioen & Team Thursday.

TYYYPOëzie is een project van:
Graphic Matters en literair platform Watershed, in samenwerking met deBuren.

Het doel van TYYYPOëzie is om samenwerking en experiment te stimuleren onder literaire en grafische professionals. En om een breed publiek kennis te laten maken met actuele, geëngageerde taal en typografie.

TYYYPOëzie is mede mogelijk gemaakt door:
Stimuleringsfonds Creatieve Industrie, Nederlands Letterenfonds, Pictoright Fonds, Prins Bernhard Cultuurfonds, Gemeente Breda, Stichting Cultuurfonds Eindhoven en deBuren.

De kleinste bruine kroeg ter wereld. Gebouw op een europallet van één vierkante meter. Het interieur ziet eruit als een authentiek Vlaams volkscafé met sportbekers, spreuken, een vogelenpiek en… er mag binnen nog gerookt worden!

Met het café wordt standaard een bekwame barman, bier en jenever geleverd. Het hoogste bezoekersaantal staat op naam van een bende zotte Spanjaarden die erin geslaagd zijn om er met 9 in te kruipen. Wie doet beter?