Je weet bij GNOD nooit precies wat er gaat komen. Het enige dat vaststaat is dat het iets experimenteels met een vleugje psychedelisch wordt. Hun inspiratie halen ze uit acts als Hawkwind, Popul Vuh, Pan Sonic en Sunburned Hand of the Man. Stuk voor stuk acts die zich niet bepaald vasthouden aan één stijl.

Het alom geprezen ‘Infinity Machines’ is verpletterend, catastrofaal en heeft iets weg van nieuwe protestmuziek. Met een nieuw randje is de muziek soms euforisch als nihilistisch. Een ding is zeker: GNOD neemt je mee naar een auditief zwart gat waar ze je begeleiden met een stevige hand om met het hoofd en lichaam eerst een krachtig nieuwe maalstroom vol mogelijkheden in te duiken.

Mai Mai Mai neemt je mee naar Mediterrane en Zuid-Italiaanse folklore. Een duistere reis naar vroegere tradities staat je te wachten, bestaande uit vage herinneringen en wazige geluiden. Beschouw het als een Mediterraanse Hauntologie, een die valkuilen van nostalgie vermijdt en toch de geesten van een verloren verleden doet herleven in de vorm van een ritueel. De eerste drie LP’s die de band uitbracht zijn vernoemd naar het Griekse alfabet te beginnen met Theta, gevolgd door Delta en Phi. Nel Sud, de LP die volgt, neemt je mee op een reis naar het verleden van het Italiaanse zuiden, gerealiseerd door originele beelden van Italiaanse etnodocumentaires gemaakt in de jaren zestig en zeventig.