Wat als Kurt Cobain en Ariana Grande samen een Pokémon zouden krijgen?
Dan krijg je ongeveer Hiqpy: een vierkoppige indierockband uit Amsterdam die klinkt als fuzzy gitaren met glitterrandjes en galmende adlibs.

In 2023 maakte Hiqpy als 3voor12 Talent indruk op Popronde, waar de superlatieven zich per show opstapelden. Een kwartier op Noorderslag 2024 was genoeg om de rest van Nederland te overtuigen. Zonder één track op Spotify te hebben, kopte NRC: ‘Hiqpy is ineens the next big thing.’

Die vijftien minuten bleken het startschot voor een ongekende festivalrun: Paaspop, Appelpop, Best Kept Secret, Into The Great Wide Open, waar het beginnerspodium eigenlijk al te klein bleek voor de opgelopen hype. In 2024 volgden onder andere de Zonneprijs, de titel van Record Store Day Talent én een gelimiteerde 7” met live-tracks die meteen een collectors item werd.

Pas een jaar na Noorderslag kwam Something, geproduceerd door Grammy-winnaar Danton Supple (Coldplay). Een track over toegeven aan een gevoel dat er nooit mocht zijn. Over loslaten, durven voelen en liefde vinden, ook voor jezelf.

En die bandnaam dan? Die verzon de broer van frontvrouw Abir ooit spontaan door wat letters te husselen. Hiqpy betekent niets en dus kan het alles zijn. Een leeg canvas. Een Pokémon. Of een geluid dat je pas begrijpt als je erbij was. Net als op Breda Barst.

Wat krijg je als je Belgische garagepunk kruist met een scheut sexy groove? Juist ja, Do My Thing, de nieuwste single van SONS. Voor deze track trokken ze hun stoute schoenen aan naar Londen, waar producer Dave McCracken (bekend van o.a. dEUS, Beyoncé en A$AP Rocky) ze uit hun comfortzone sleurde. Het resultaat? Dansbare fuzz met een knipoog, geïnspireerd op een wilde avond uit én het begin van een nieuwe plaat.

Na shows op o.a. Rock Werchter, Pukkelpop en Iceland Airwaves is het nu tijd om Breda Barst op te schudden. Doe je ding, maar doe het vooraan bij het podium.

Pinkpop heeft Krezip maar wij hebben Awash! Deze goede vriend van het festival is op Europese tour en opent op vrijdag op de mainstage. De Brabantse formatie staat voor indiepop en rock. Boeiend in het klein en in het groot, lyrisch, breekbaar en vol overgave. In hun 15-jarig bestaan schreven ze meer dan 300 optredens op hun naam, zoals het voorprogramma van James Wash van Starsailor, een radioact bij Nachtegiel en Ekdom in de nacht bij 3FM, festivals in binnen- en buitenland en een tour door Engeland.

Geen hippe hype, maar een gedreven marathon. Een sound waarin de jaren 80 & 90 te horen is met vergeten gitaarsolo’s, fretloze bas, orgel en de strot van de zanger die doet denken aan je cd’s van vroeger, dit terwijl het toch eigentijds blijft voelen.

Toch is er iets veranderd. Door eindelijk een kant van zichzelf te openbaren, die te lang verscholen is geweest, voelt het laatste album ‘To where the river starts’ als een debuut. Voor een aantal nummers op dit album is samengewerkt met de Amerikaanse producer Warren Huart (Aerosmith, the Fray, Ramones).

“Met de geweldige stem van Geert van der Burg die overtuigend doet denken aan bijvoorbeeld een Eddie Vedder (Pearl Jam) en aangevuld met nog een viertal zeer getalenteerde muzikanten” (3voor 12 ZH)

Springdrang, funk en fuzzy gitaren: Whiff uit Eindhoven balanceert moeiteloos tussen loltrappen en kippenvel. Verwacht krachtige grooves, slapbass waar je u tegen zegt en liveshows die smaken naar meer.

Ze speelden eerder de aftershow van Khruangbin & Young Gun Silver Fox en het voorprogramma voor Prince-bassiste Ida Nielsen en na MEZZ zetten ze dit keer Breda Barst op stelten.

Met hun nieuwste album Someday, dat met uitsluitend analoge instrumenten is opgenomen, zoeken ze de magie van vroeger en het gevoel van thuis.

Bereid je voor op een natte rug en onverwachte tranen. Van geluk.

Maria Iskariot is de patroonheilige van betwistbaar gedrag. Het is half-volwassen vrouwelijke punkrock uit Vlaanderen. Hoopvolle hopeloosheid in lawaaierig strofe, refrein, strofe. Liefde voor de onbeminden, vijgen na Pasen, maar in de eerste plaats een knieval voor de zondaars. De teksten zijn scherp, direct en doordacht, vaak met een sarcastische ondertoon, maar wel met ruimte voor gevoeligheid en introspectie.

De nummers gaan over opgroeien, niet meer in staat zijn om goed en slecht te onderscheiden, verward zijn door jezelf en de condities van deze tijd. Het gaat over het anders willen, maar niet weten hoe – en uiteindelijk beseffen dat ook wijzelf welwillende klootzakken zijn.

Kaat Van Stralen laat zich niet zomaar in een hokje plaatsen. Streng maar rechtvaardig roept Kaat alle genres op het matje. Van punk en psychedelica tot alternatieve spoken word. Verwacht je aan verhit taalkabaal, krakende beats, bitse gitaarriffs en pompeus gebas.

In januari 2025 bracht Kaat Van Stralen haar debuutsingle ‘Stop Met Wenen’ uit. Het is een punkrockanthem voor alle vrouwen, buitenbeentjes en voelers. Het nummer breekt het taboe rond huilen en moedigt aan om emoties vrijuit te tonen. HUMO bombardeerde het nummer tot “het belangrijkste Belgische nummer in tijden”.

Heartshake is een vijfkoppige punkband uit Breda. Met hardcore-invloeden en emo-randjes maken ze muziek vol eerlijke teksten over alles wat wringt: van persoonlijke shit tot politieke onrust.

Ze worden geïnspireerd door bands als Defeater, Boysetsfire, Ignite en Bad Religion, maar vooral: door de drang om iets échts te maken.

Sinds 2024 is de band actief, maar vergis je niet: deze mensen ademen muziek. Gitarist Giel en bassist Niels spelen al samen sinds de middelbare, bij een eerder project was ook gitariste en zangeres Simone al betrokken en voor een nieuwe start vroegen ze zanger Ian om het vuur van de band aan te wakkeren. New kid on the block Tim maakt als drummer het plaatje compleet.

Heartshake brengt vuur, hoop en frustratie in één set. Voor je hoofd én je hart.

WASTE maakt lawaai. Véél lawaai. De band staat voor een metaforische kreet van destructiviteit en melancholie. WASTE combineert experimentele noise met donkere post-punk. Dit resulteert in stevige cocktail van manische vocaluitbarstingen, pompende drums en gierende gitaarlijnen. WASTE moét je live zien. Hun liveshows barsten van energie. Wees alvast gewaarschuwd, want deze band zal uw podium – soms bijna letterlijk – slopen en het publiek meeslepen in onstuimige moshpits.