“Mijn naam is Erik van Elk. Ik ben 59 jaar, en word dit jaar 60. Oorspronkelijk kom ik uit Utrecht, maar ik woon inmiddels al 22 jaar in Breda.”

“Ik had vroeger een werkgever in België, en door in Breda te gaan wonen, scheelde dat me een uur reistijd. Ik kende Breda nog helemaal niet, maar vond het meteen geweldig. We zijn vlak voor carnaval verhuisd, en dat feest kende ik al van vroeger, omdat mijn ouders uit Limburg komen. Als kind ging ik met mijn ouders naar Sittard, en later met mijn neven naar Maastricht.”

“Op onze eerste avond in Breda gingen we een drankje doen. We liepen een café binnen, ik bestelde wat te drinken, en er stond meteen iemand met me te praten. Toen dacht ik: ‘Dat zou in Utrecht niet zo snel gebeuren’. Daardoor had ik meteen een warm gevoel bij de stad. Ik heb nu ook echt niet de intentie om nog weg te gaan.”

“Buiten MEZZ heb ik twee banen. Sinds kort ben ik praktijk ondersteunend onderwijs ontwikkelaar bij Curio. Daar heb ik twee jaar geleden een opleiding voor gevolgd en afgerond. Nu help ik met het samenstellen van lesmateriaal en probeer dat deels ook uit. Ik ben er razend enthousiast over en vind het ook heel belangrijk werk.”

“Daarnaast werk ik als technicus bij een machinebouwbedrijf. Wij maken machines die pillen en poeder vullen en in verpakkingen doen.”

“En ik ben ook nog mede-eigenaar van Quiz’M, een muziekquiz die we in het zuiden van Nederland organiseren bij een aantal poppodia, waaronder ook MEZZ. Daar is het ooit begonnen, en ik noem het een uit de hand gelopen hobby. Dit jaar draaien we alweer het 16e jaar.”

“De eerste gedachte die ik had was: ‘Het zou me benieuwen of ze iemand boven de 40 willen hebben.’ Maar dat was dus zo. Ik heb alles gedaan: ik ben begonnen als host, daarna achter de bar, maar de nachten trok ik uiteindelijk niet meer. Toen ben ik samen met Martin bij de dj-poule terechtgekomen, en dat doe ik nu sinds 2020. En heel af en toe nog een bardienst.”

“Muziek heeft me altijd getrokken, en ik vond het daarnaast ook heel aantrekkelijk dat je bij MEZZ bandjes kunt ontdekken van alle soorten en maten. Ik heb altijd zoiets van: ik kan werken, en het maakt me niet uit wie er speelt. De ene keer sta je bij een hardstylefeest, de andere keer bij een singer-songwriter.”

“Uiteindelijk ga je ook naar Lowlands, naar Pinkpop, en heb je een uitje. Je bouwt heel snel een sociaal leven op.”

“Een concert dat mij altijd is bijgebleven, was een optreden van Triggerfinger. Het was de tweede of derde keer dat ze hier stonden, en iedereen had zoiets van: ‘Dat móét je zien’. Dat was echt afbreken die tent.”

“Mijn eerste dienst bij MEZZ was aan de deur bij een solo optreden van Ruben Block. Ik doe de deur open en zie een man staan. Hij zegt heel vriendelijk, met een Belgisch accent: ‘Ik moet naar binnen.’ Waarop ik zei: ‘Ik ga de stagemanager even halen’, en ik doe de deur weer dicht. Ik haal Robert erbij, en die zegt: ‘Weet je wel wie dat is?’ Ik zei: ‘Geen idee.’ ‘Dat is de zanger van vanavond.’ Ik heb meteen mijn excuses aangeboden, waarop Ruben zei: ‘Nee joh, je doet je werk goed!’ Ontzettend relaxte gast die Ruben Block.”

“Dat was bij The Asteroids Galaxy Tour. Dat is een band met een Deense zangeres, die een hitje had dat gebruikt werd in een Heineken-reclame. Daardoor waren ze wat bekender, en was de zaal vol.”

“Na afloop waren wij de bar aan het schoonmaken. Op een gegeven moment stond die zangeres ineens bij ons aan de bar. Toevallig hadden we iemand tussen onze vrijwilligers die Deens sprak, en zij (de zangeres) wilde ijs voor backstage. Ze raakten in gesprek —zo lang zelfs, dat de rest van de band ook naar de bar kwam. Uiteindelijk zijn ze de hele nazit gebleven. Het was supergezellig.”

“Wat ik stiekem hoop, het wordt dan wel even een ‘oude mannen’-verhaal, is dit: in de jaren 70 had je twee bands, Funkadelic en Parliament. De frontman daarvan is George Clinton. En hij leeft nog! Hij tourt op dit moment niet, maar stel dat hij nog één keer zou touren… dan zou hij misschien wel naar MEZZ kunnen komen.”

“Dat is een soort funk/disco, maar die shows zijn echt fantastisch. Ik heb hem meerdere keren in Tivoli gezien. En het was daar altijd zo: je komt binnen, en hij is al bezig. Je gaat naar huis, en hij is nog steeds bezig. Het is gewoon een reis, je kunt uren feesten.”