Dit voorjaar bracht MICH een nieuw album uit. Het klinkt weer helemaal zoals we van ze gewend zijn. Denk aan natte sneeuw in de lente, gebroken eierschalen op de stoep, of proosten met een leeg glas. Je snapt het: MICH heeft lentekriebels, maar dan op hun eigen, eigenzinnige manier.

Het vierde album heet ‘Chair’, en is wederom gemaakt in totale afzondering van elkaar. Geen overleg, geen uitleg. MICH blijft waarschijnlijk de minst spraakzame band van Nederland. De muziek op deze plaat klinkt broeieriger, voller en rijker dan hun eerdere werk. De teksten gaan over ouder worden maar toch hetzelfde blijven, over verzet tegen verandering en tegen de druk om je altijd maar aan te passen.