Bert Ostyn en kompanen schrijven al ruim 20 jaar muziekgeschiedenis. De band blinkt uit n frisse indiepop doorspekt met jazz, gypsy, swing en rock. De puike songs en kenmerkende stem van Bert wordt samengevat op ondertussen zeven platen. Waarvan op ‘Riddle Of The Sphinx’ (2020) een vleugje electro te horen is.

In 2021 liet Bert Ostyn zijn songwriting skills nogmaals zien tijdens VTM-kijkcijferkanon ‘Liefde Voor Muziek’. Daarin nam hij songs van collega’s als Tourist LeMC, Geike Arnaert, Willy Sommers, Emma Bale, Ronny Mosuse en Cleymans & Van Geel onder handen.

Twee jaar na hun felbejubelde ‘Firepool’, met daarop de hit ‘Daggers’ steekt High Hi opnieuw de neus aan het muzikale venster. Als je dacht dat de pandemie High Hi klein zou krijgen, dan heb je het mis. Ze doken opnieuw de studio in en dat leverde direct tien stevige tracks op. De sound is groter en krijgt een meer psychedelische feel, een echo van het leven, dat ook niet altijd loopt zoals je dat wil.

Een korte omschrijving van High Hi? Offspring van 80ies indierock, 90ies shoegaze en opgevoed door de noughties. Een song, strak in het gareel gehouden door een funky feel, aangevuurd door een oorwurm-riffje dat zich meteen in het hoofd nestelt. En met een bekende sound-signatuur: tweestemmig, ogenschijnlijk happy met melancholische ondertoon, het auditieve equivalent van een aangename rilling over je rug.

Kunstenaar Jan Verstraeten zoekt graag de grenzen op. Waar zijn debuut EP een tegenwicht was voor de punkscene waar hij vandaan komt, is ‘Violent Disco’ een kleurrijk geheel. Gedurfde melodieën, arrangementen en grootse geluiden. De corona-crisis zorgde voor inspiratie; tijdens een silent disco met een koptelefoon op helemaal in je eigen bubbel. Het veilige feesten toen is totaal het tegenovergestelde van hoe feesten hoort te zijn. Jan haalde zijn inspiratie uit maffiafilms, triphop en Moby. Zijn muziek is een reis, net als zijn videoclips.

Jan Verstraeten neemt je mee in zijn kleurrijke wereld en laat je even in zijn hoofd kijken. Voor deze show neemt Jan Verstraeten zijn string trio mee.

Fixkes stamt nog uit de tijd dat op MySpace je eerste demo het levenslicht zag. Dromerige ‘liekes’ uit Antwerpen met een accent uit Stabroek of singer-songwriterspopmuziek met een vleugje hiphop a la Flip Kowlier. Het valt in ieder geval in de smaak bij jong en oud. Ze behaalde goud met ‘Kvraagetaan’ en staan wekenlang in de Afrekening van Studio Brussel en op nummer 1 van de Ultratop.

Als jaren ’90 een stijl is, dan zou Fixkes het maken. De hints naar Beastie Boys, Weezer, heuptassen en brede broeken laat je verlangen naar Fixkes.

Wat gebeurt er als je een mengelmoes aan verschillende genres in een instrumentaal jasje giet? Nou dan krijg het instrumentale trio PAARD. Met Wim Segers (Flat Earth Society, Compro Oro), Owern Perry Weston (Coely) en Sigfried Burroughs (Kapitan Korsakov). Hun experimentele mengelmoes gaat van eclectische hiphopgrooves naar een freestyle van funkflows met onderweg een hoop onverwachte stops.

De vierkoppige girlband begon als intiem slaapkamerproject van Catherine en evolueerde al snel tot een volwaardige band. Ondanks de verschillende achtergronden en stijlen hadden de vier direct een klik, op en naast het podium. Ze razen als een wervelwind door het Belgische muzieklandschap en winnen de grote Belgische muziekwedstrijden; Humo’s Rock Rally, Sound Track en de Nieuwe Lichting. De eerste EP ‘Junkyard’ zweeft tussen zachte indiefolk en snijdende 90’s gitaren. Ze zijn gedrenkt in hoopvolle melancholie door gebroken harten, roadtrips richting break-ups en vluchtige verliefdheden.

Net als het leven anno 2022 slaat RONKER droog op uw bakkes. Het leven is al complex genoeg, dus gaat RONKER op zoek naar de zwaarte in simpliciteit. Met één been diepgeworteld in het gitaargeweld uit de nineties en het andere verstrengeld in de galm van de jaren ’80, balanceert de band bewust op de rand van uitersten. Blackened post-punk gaze voor Nine Inch Nails fans, of gewoon indie metal?

RONKER live is een echte must-see. Weinig zever, veel zweet en vooral luid.

Violist Damien Chierici en pianist Louan Kempenaers waren al bekend in de Belgische muziekindustrie en werkte samen al aan een filmsoundtrack. In KOWARI slaan ze de handen ineen om een filmisch universum te scheppen. Piano, viool en strijkers komen samen geïnspireerd door het buitenleven en artiesten als Niels Frahm en Olafur Arnalds. Een reis van intieme introspectieve momenten tot omgekeerde bombastische explosies.

Zit het viertal van Nona Problemo niet op hun smartphones te tokkelen, dan componeren ze graag ecologische sprookjesmuziek en dansbare odes aan de rommel. Na een jaar won de band het popconcours Sound Track en sindsdien smeden ze naïeve plannen om de wereld te redden vanuit hun nieuwe hoofdkwartier in de krochten van het Depot in Leuven. Hun eerste EP produceerde ze samen met postpunkpedagoog Bert Vliegen, bekend van zijn vlijmscherpe baslijntjes bij Whispering Sons en Teen Creeps. Het resultaat is een eclectische EP die de speelse indie van acts als Los Campesinos! en The Fiery Furnaces probeert te verzoenen met de 80s melancholie van bands als New Order en The Cure.